Rozdział 10 - Pierwszy raz

Droga z Violettą do Studia 21 minęła mi przyjemnie . Jadłyśmy lody i nuciłyśmy "  De Creo " .

- Ja czegoś tu nie rozumiem . Mam ciotkę Angeles tak ? To czemu ty masz na imię Angie ? -spytała Violetta.

- Angie to zdrobnienie od imienia Angeles . - odpowiadałam stanowczo . Dalej droga minęła bez żadnych pytań dotyczących mnie . Wchodząc do studia zauważyłam Pabla który podbiegł do mnie załamany . 

- ANGIE  ! Nic ci nie jest ! A naszemu dziecku ? - pytał . Violetta spojrzała na mnie pytająco . Widok jak Pablo trzyma dłoń na mym brzuchu i jak mówił te słowa zdziwił wszystkich uczniów Stud!o . 

- Pablo ! Co ty wyprawiasz ! Jakiemu NASZEMU dziecku ?? - zdziwiłam się z słów które wypowiedział a Violetta spoglądała na mnie jakbym zdradziła jej ojca . 

- To ty nie jesteś w ciąży ?  - spytał. - za mało się starałem ... 

- Słucham ? SKĄD CI TO PRZYSZŁO DO GŁOWY ! I O JAKICH TY STARANIACH MÓWISZ !! Nie mogę być w ciąży bo ja nigdy tego nie ... - zauważyłam że stoją obok nas wszyscy uczniowie studia a przy moim ramieniu Violetta . Siostrzenica podeszła do mnie i spojrzała się na mnie podczas gdy wszyscy uczniowie się śmieli . 

- Angie , ty jeszcze nigdy ? - spytała . Wtedy było już wiadome że wszyscy śmieją się ze mnie że jeszcze nigdy tego nie robiłam . Jedynie przyjaciele Violi zachowywali powagę ... Zaczerwieniłam się i wybiegłam ze studia z łzami w oczach jak zawstydzona nastolatka . Violetta wybiegła za mną a kilka jej przyjaciół za nami . Siadłam na ławce zalana łzami smutku . Violetta dogoniła mnie i klapnęła tuż obok mojego ramienia. Przytuliłam moją siostrzenicę . Za chwilę zjawili się Leon , Maxi , Napo , Federico , Braco , Andres oraz Franczesca z Camillą . Dziewczyny usiadły koło mnie i głaskały mnie po plecach .

- Angie wszystko będzie dobrze ! Na pewno nie tylko ty z nauczycieli nie robiłaś jeszcze tego - pocieszał mnie Leon a ja tym bardziej płakałam i się rumieniłam .

- Hehe śmieszne jest to że jak widać  już większość uczniów to robiła niż nauczyli . - śmiał się Andres . Po chwili cała grupa krzyknęła " ANDREES ! " . Andres spojrzał na każdego z osobna pytająco . - No co ? 

- Nie , nie nie musicie mnie pocieszać , przecież ja jestem tylko głupią nauczycielką od muzyki . - odparłam. 

- Nie dla mnie Angie . - zwróciła się do mnie Violetta .

- Angie twoje lekcje w studiu nie uczą nas tylko muzyki , ale i też dawają nam nadzieję  że będzie lepiej - odarł Federico po czym uścisnął mi dłoń . 

- Fede ma rację ! Jesteś naprawdę świetną nauczycielką , najlepszą w całym studio ! - wykrzyknęłam Franczesca . 

- Właśnie ! Angie nie załamuj się bo naprawdę nie ma czym . - pocieszał mnie Maxi . 

- No chyba tym że ... - zaczął Andres . 

- ANDREEES !! - krzyknęli wszyscy . Ja zaśmiałam się ocierając łzy . 

- Dziękuję wam jesteście naprawdę wspaniali . - odparłam poczym wszyscy zgromadzeni uczniowie przytulili mnie radośnie każdy z osobna .

- Kochamy Cię Angie ! Nie zapominał - odparła  Cami . 

- Gdy niedźwiedź brunatny jest zraniony każdy miś koala go pocieszyć - odparł Braco . 

- Właśnie , nie przejmuj się Angie będzie dobrze . - odparł Napo . Violetta tylko ściskała mnie mocno tylko jedynie Fede , Leon i ona wiedzieli że jestem jej gubernantką . A ja płakałam tym razem z radości że mam takich uczniów . Nie zostałam już na zajeciach tylko wróciłam do domu . Pewnie będę miała przerobanę od Gregoria , Violetta spewnością też bo nalegała że chcę wrócić ze mną .

- Angie , zastanawia mnie to że Pablo powiedział coś o staraniach , ciekawe co to miało znaczyć - odparła Violetta trzymająca mnie za ramię . Stanęłyśmy na środku chodnika . - Myślisz że on cię ... 

- Nawet tak nie mów ! Nie wybaczyłabym mu tego !!! A jeśli tak to niby kiedy ! Bo my nie ... - nagle zakończyłam rozpoczęte zdanie .

- Angie , co jest ? - pytała Violetta . Przypomniało mnie się jak któregoś dnia obudziłam się w domu Pablo w samej bieliźnie , nie , nie on nie mógł by mi tego zrobić nawet ze zazdrościć .

- Nie nic - odparłam zakłopotana i wyraźnie czymś zmartwiona . Po kilku minutach byłyśmy już w domu . Trafiłyśmy na kolację . Zasiadłam koło Germana i zaczęłam nakładać sobie dużą ilość jedzenia . Violetta patrzyła na mnie zdziwiona już ja dobrze wiedziałam o czym myśli . Po chwili zrobiło mi się nie dobrze i odbiegłam od stołu do łazienki . German nie spokojny wybiegł za mną . Zastał mnie klęczocą nad muszlą klozetową .

- Angie ... wszystko do ... 

- ODEJDŹ !  - krzyknęłam . German niczym posłuszny piesek odszedł i wrócił do stołu . Po kilku minutach skończyły mi się mdłości i udałam się do swojej  sypialni . Tam na łóżku zastałam czerwono - czarną bieliznę w koronkę i karteczkę . ' Czekam u siebie | German | '  Założyłam bieliznę i spojrzałam się w lustro , to nie był mój styl . Zamknęłam oczy i rozmarzyłam się . Nagle poczułam czyjeś dłonie na mojej tali i czyjś podbrudek na obojczyku . 

- Wyglądasz pięknie - odparł męski głos . Rozpoznałam w nim Germana . Narzeczony wziął mnie na ręce i zaniósł do swojej sypialni po czym położył się koło mnie . Po chwili uczucia i atmosfera poszybowała w góre . Całowaliśmy się namiętnie a German powoli odpinał mi stanik .

- Ale German ... to będzie mój pierwszy raz ... - odparłam . 

- Postaram się aby był nie zapomniany - rzekł . I taki właśnie był . Zrobiliśmy to .  German był delikatny i troskliwy w każdym ruchu , nigdy się tak nie czułam . Wyobraźnia zaniosła w nas w daleką podróż namiętności i miłości . Po chwili zasnęłam w jego ramionach beztrosko , przez chwile zapomniałam o wszystkim , o Marji i o Pablu ... o całym bożym świecie . 

-------------------------

MASZ KIRKA XD <3 !

Rozdział bardzo długi jak na moje ;d 

Mam nadzieję że się podobało ;* 

Komentujcie ;*