Rozdział 7 - Zaręczyny

Rano obudziłam się w ramionach Pabla . Ku mojego zaskoczenia miałam na sobie jedynie bieliznę . Szybko zerwałam się z pozycji leżącej i rozglądałam się za moją sukienką w której byłam wczorajszego dnia . Szybko wyrwałam się z uścisku Pabla i założyłam sukienkę .  Spojrzałam w lusterko wyglądałam okropnie całe oczy były podpuchnięte . Położyłam dłoń na policzku który wczoraj dużo przeżył . Zamyślałam się co teraz będzie .

- Marjio ja tak bardzo nie chciałam aby to się tak skończyło... nie mogę na siebie patrzeć - powiedziałam do lustra  i zamknęłam oczy . Nagle poczułam czyjeś dłonie na mojej tali i  czyjąś brodę na moim ramieniu . Otworzyłam oczy i to był Pablo . Obróciłam się w jego stronę . 

- Skąd się wczoraj wziąłeś w domu Germana ? - spytałam , to pytanie dręczyło mnie cały wieczór . 

- Violetta zadzwoniła do mnie . 

- Violetta ? - zaniemówiłam - ona to wszystko widziała ? 

- Raczej słyszała . - oznajmił . 

- Muszę wracać - mówiąc to zabrałam torebkę z krzesła i zakładałam buty . Pablo chwycił mnie mocno za rękę . - Zostaw mnie ! - wyrwałam się i wybiegłam z domu Pabla . Za kilka minut byłam w domu Germana . Drzwi otworzyła mi Violetta . 

- Angie ! - wykrzyknęła i rzuciła się na mnie . Przytulałam siostrzenicę nie chciałam jej wypuścić z uścisku . 

- Oh Violu ... - te słowa tylko potrafiły wydobyć się z mych ust w tej chwili .

- Angie , ja nie chciałam żeby się to tak skończyło... nie wiedziałam że tata wpadnie w furie i .. 

- Nic się nie stało Violu - przerwałam Violettcie - Nie dziwie się że twój tata tak zareeagował , ale nie musiałaś dzwonić po Pabla , znam twojego ojca ... potem mogło by mu przejść . 

- Ale Angie , ja się tak bałam - mówiąc to przytuliła się do mnie siąkając noskiem .Nie chciałam psuć tej chwili , ale musiałam się zapytać gdzie jest German . 

- A tak w ogóle gdzie jest German ?  - spytałam siostrzenice . W odpowiedzi Violetta rozpłakała się i siadła na kanapie . Zamknęłam drzwi i pobiegłam do Violetty . Kucnęłam przed nią i nalegałam aby powiedziała co się stało . 

- Violu ? Co się stało ? - spytałam . 

- Tata jest w szpitalu , Pablo tak go pobił że tata ... że tata .. - nie potrafiła dokończyć . Ucałowałam Viole w czoło i wybiegłam z domu . Violetta nie zadawała żadnych pytań tylko pomachała mi przez okno jak wybiegałam . Biedna Viola , tak dużo przeszła . Po 40 - min znalazłam szpital w którym był German . Podeszłam zapłakana do recepcji .

- P-przepraszam ... w  której sali jest German Catillio , dzwoniłam kilka minut temu . 

- Ahh tak pani jest ukochaną naszego potworka . - ujęła zdrobniale recepcjonistka  . 

- Ukochaną ? Potworka ? - spytałam . 

- Ahh tak ! Pan German opowiedział nam wszystko i opisał panią doskonale . Piękna wysoka blondynka o błękitnych oczach i pięknym uśmiechu . 

Słysząc te słowa zarumieniłam się a ona ukazała numer sali w której był German . Grzecznie podziękowałam i pobiegłam do sali . 

- " 23 " , "24" , "25" ... - szeptałam sobie numerki sal .  Nagle stanęłam przed salą numer 26 . Ciężko westchnęłam i chwyciłam za klamkę . W sali zobaczyłam poturbowanego mężczyznę leżącego beztrosko i bez silnie na łóżku szpitalnym oglądającego jakieś słabe telenowele .  Podeszłam do niego i wyrwałam z siebie  tyko słabe i troskliwe " German " . Mężczyzna popatrzał w moją stronę po czym siadłam koło niego . On pomimo braku sił zajął pozycję siedzącą  i przyciągnął mnie do siebie i przytulił  . 

- Angie , ja nie chciałem ... ja przepraszam . - wydukał z siebie kilka słów . W oku zakręciła mi się łza tym razem on nie musiał tego robić , tym razem to ja złożyłam pocałunek na jego ustach . On łapczywie odwzajemniał każdy pocałunek , chciałam żeby ta chwila trwała wiecznie .  Niespodziewanie German przerwał pocałunek i zszedł z łóżka szpitalnego . Klęknął przed mną i wyciągnął z szlafroka małe , czerwone pudełeczko w kształcie serca . Po chwili otworzył je a tam widniał prześliczny srebny  pierścionek . Zamarłam , jeszcze kilka dni przedtem myślałam co się stanie jeśli on to zrobi . 

- Angeles Saramego , czy będziesz tak łaskawa i wybaczysz mi wszystko i ... czy wyjdziesz za mnie ? - spytał się mnie German . Serce biło mi jak opętane , German wiedział że jestem jego szwagierką i go okłamywałam a pomimo tego oświadczył mi się . To było pięknę . Bez zastanowienia wykrzyknęłam " TAK ! " i rzuciłam się w stronę narzeczonego . On chwycił mnie za biodra i zakręcił mnie u góry . Po czym zniżył i namiętnie pocałował . Odwzajemniałam jego pocałunki bez zastanowienia . Nie wiem skąd usłyszałam brawa . Nie zauważyłam że na sali było jeszcze 6 łóżek wypełnionych chorymi i ich rodzinami . Słyszałam gwizdy mężczyzn i brawa kobiet i pielęgniarek .  Zarumieniłam się i zaśmiałam . 

Jeszcze chwilę siedzieliśmy przy łóżku Germana obejmowaliśmy się . Wyznałam Germanowi wszystkie moje wątpliwości . 

- Angie nie martw się . Marjia na pewno chciałaby tego żebyśmy byli szczęśliwi . - oznajmił troskliwie German . Tak bardzo się cieszyłam gdy to usłyszałam . Tak bardzo się w nim zakochałam . 

- Kocham Cię - powiedzieliśmy do siebie równocześnie . Po czym zaśmialiśmy się , objęliśmy i pocałowaliśmy  namiętnie . W jego ramionach chciałam spędzić każdy kolejny dzień mojego  życia .

------------------------

Wynagrodzenie za ostrą reakcję Germana ;*

<33333333333333333333 !

Podoba się ? ;*